Bursztynowa Komnata z Charlottenburg.

Każdy chyba słyszał o Bursztynowej Komnacie. Ten ósmy cud świata- bo tak była nazywana przez tych, którzy mieli okazję na nią spojrzeć, po dziś dzień rozpala marzenia poszukiwaczy skarbów.

 

Zazwyczaj kojarzymy to piękne dzieło sztuki z carem i jego rezydencją w Carskim Siole, warto jednak przypomnieć, że zanim trafiła do Petersburga, Bursztynowa Komnata zdobiła podberliński pałac Charlottenburg, a pokój w którym się znajdowała, był uważany za najpiękniejszy w całym zamku. Nie jest zatem rzeczą dziwną, że car Piotr Wielki, podczas wizyty u króla Prus Fryderyka Wilhelma w pałacu Charlottenburg w 1716 roku, tak bardzo się nią zachwycił, że Fryderyk hojnym gestem podartował komnatę Piotrowi. Był to nie tylko dar przyjaźni, ale i rękojmia sojuszu Prus z Rosją.

Pałac Charlottenburg, który obecnie znajduje się w dzielnicy Berlina o tej samej nazwie, powstał na przełomie XVII/XVIII wieku jako letnia rezydencja żony Fryderyka I Pruskiego- Sophie Charlotte. Został on stworzony na bazie starszego obiektu, pałacyku Lietzenburg. Jest to największa i najważniejsza rezydencja Hohenzollernów w Berlinie, otoczona wspaniałym, barokowym ogrodem.

Podarunek Bursztynowej Komnaty władcom Rosji nie umniejszył wartości estetycznych tego obiektu. Do dziś zachowały się bogato uposażone pokoje, z których najpiękniejszym wydaje się być Gabinet Porcelanowy.

A jakie były losy samej Bursztynowej Komnaty? Cóż, niejeden chciałby to wiedzieć. Po wejściu Niemców do Leningradu (Petersburga) w 1941 roku, została przewieziona do Królewca. Ponownie spakowano ją do skrzyń w 1944 roku, gotową do ewakuacji, kiedy klęska Niemców na froncie wschodnim stała się już faktem. Od tego czasu słuch o Bursztynowej Komnacie zaginął. Być może, wraz z całym zamkiem królewieckim, została spalona. My jednak wolimy mieć nadzieję, że to arcydzieło sztuki dekoratorskiej i jubilerskiej nadbałtyckich mistrzów z Gdańska, z początku XVIII wieku, czeka gdzieś na swojego odkrywcę.

Dziś pałac w Carskim Siole zdobi kopia Bursztynowej Komnaty, niemniej zachwycająca i rozpalająca wyobraźnię. Ale to już chyba nie jest to samo.

Potencjał Dolnego Śląska

Dolny Śląsk, ze względu na swoje położenie na mapie Europy, miał zawsze bardzo bujną historię. W dalekiej przeszłości przez te tereny przetaczały się różne plemiona, od germańskich Gotów w okresie zwanym wędrówkami ludów, po Słowian we wczesnym, przedchrześcijańskim średniowieczu. W XIII wieku piastowski książę Henryk Brodaty otworzył szeroko wrota Śląska dla osadników z Europy zachodniej. W tamtym właśnie czasie wytyczono plany większości miast, z siatką ulic i centralnym rynkiem, których układ zachował się do naszych czasów.

W ciągu wieków Dolny Śląsk przechodził pod panowanie Czechów, Austriaków, Prus, aby w drugiej połowie XIX wieku, na skutek jednoczenia się niemieckich księstw, jako część Prus, wejść w skład Cesarstwa Niemieckiego. Po 1945 roku, na mocy postanowień konferencji jałtańskiej, Dolny Śląsk znalazł się w granicach państwa polskiego.

Należy pamiętać, że mimo faktu, iż w XIX wieku Śląsk był intensywnie poddawany germanizacji, zachował do 1945 roku swoją wielokulturowość. Objawiała się ona nie tylko w odmiennych zwyczajach, ale również w posługiwaniu się wieloma dialektami języka zarówno niemieckiego, jak i języków słowiańskich. Ciekawostką jest, że w okolicach Kątów Wrocławskich zamieszkiwała całkiem spora społeczność ludzi mówiących językiem polskim.

 

Choć po wojnie nowe władze postarały się, aby nie pozostawić zbyt dużo pamiątek po przedwojennych mieszkańcach, nie sposób oddzielić dzisiejszego Dolnego Śląska od jego niemieckiej historii. Mieszkańcy dolnośląskich miast i wiosek, nierzadko pasjonaci swoich małych ojczyzn, aby ożywić ich dawne dzieje, muszą korzystać z tekstów źródłowych, archiwaliów, map, przewodników, które są napisane w języku niemieckim.

W dzisiejszych czasach, kiedy praktycznie nie ma już granic, jedyną barierą pomiędzy narodami stanowi nieznajomość języków obcych.

Nie tylko historykom i pasjonatom przeszłości przydaje się praktyczna znajomość języka naszych zachodnich sąsiadów. Kwestia ta dotyczy większości z nas. Dziś nie musimy już szukać pracy czy miejsca zamieszkania w obrębie własnego kraju.  W Niemczech rynek pracy dla Polaków jest otwarty, a od znajomości języka niemieckiego zależeć będzie, czy dostaniemy pracę na miarę swoich aspiracji. Nasi zachodni sąsiedzi przygotowali dla Polaków specjalne programy edukacyjne, dzięki którym polska młodzież może na terenie Niemiec uczyć się praktycznych zawodów oraz w przyszłości wejść w skład wykwalifikowanej kadry pracowniczej.

Pas niemieckiej wschodniej granicy jest niezwykle gościnny dla Polaków. Takie miasta, jak Görlitz, oferują programy osiedleńcze dla naszych rodaków, ale jednym z warunków zamieszkania w tym miejscu jest przynajmniej podstawowa znajomość języka niemieckiego. Podobnie rzecz ma się z dzierżawą przez polskich rolników ziemi ornej. Chęć współpracy z niemieckimi rolnikami i podmiotami gospodarczymi wymusza znajomość nie tylko języka potocznego, ale również specjalistycznego, jakim posługujemy się przy sporządzaniu umów, czy czytaniu aktów prawnych.

Kontakty z naszymi sąsiadami zza zachodniej granicy dotyczą nie tylko spraw zawodowych, ale również towarzyskich. Obecnie obserwujemy trend związany z rozwojem sieci społecznościowych, które są ponad narodowymi podziałami. Dziś możemy mieć znajomych i przyjaciół na całym świecie, z którymi warto mieć wspólny język.

W obecnych czasach normą są już zakupy przez internet. Niektóre niemieckie produkty zdobyły sobie już renomę w naszym kraju. Położenie Dolnego Śląska niedaleko niemieckiej granicy skłania mieszkańców naszego regionu do wyjazdów na zakupy zarówno te codzienne, jak i te okazjonalne (np. kupno auta). Warto wówczas być samodzielnym i bez pośredników, czy tłumaczy umieć załatwić ważne dla siebie sprawy.

Umiejętność posługiwania się językiem niemieckim pozwala na bezstresowe poruszanie się po krajach niemieckojęzycznych, kiedy wybieramy się na wycieczkę, lub wakacje. Pozwala to wybrnąć z wielu trudnych, czy niezręcznych sytuacji. A w Niemczech jest co oglądać i co podziwiać.

Historia Śląska

Śląsk jest jednym z najważniejszych regionów Polski. Do naszego państwa został włączony już w XI wieku, wcześniej natomiast był zamieszkiwany przez słowiańskie plemiona Ślężan, i dostał się na pewien okres pod panowanie czeskie. Od początku też był przedmiotem zakusów cesarzy i władców niemieckich. Za panowania pierwszych Piastów Śląsk utrzymał się jednak przy Polsce, choć coraz bardziej popularny stawał się tutaj język niemiecki. Lubin, Wrocław, Głogów i inne miasta dostały się do Rzeszy dopiero w okresie rozbicia dzielnicowego, gdzie niewydolny organizm państwowy nie umiał obronić tych ziem. Pomimo, że nadal utrzymywał się polski charakter tych ziem, to władze mocno wspierały germanizację. Szczególnie popularyzowano język niemiecki. Lubin, Wrocław czy Legnica uzyskały nowe, niemieckie nazwy. Szczególnie silna polityka antypolska pojawiła się w okresie zaborów i po dojściu do władzy nazistów w 1933. Po 1945 roku, Śląsk wrócił jednak do Polski, a Niemcy zostali stąd wysiedleni na zachód.

Już wkrótce nowe, ciekawe wpisy na blogu…

…Niemcy, niemiecka kultura i język, itp.

Warto poznać naszego zachodniego sąsiada. Zapraszamy do lektury już za kilka dni.

Dlaczego warto uczyć się jezyka niemieckiego?

Język niemiecki jest mniej często wybierany przez osoby uczące się języków obcych niż j. angielski. Przemawia za tym relatywnie trudniejsza porcja materiału, którą należy opanować na początku nauki oraz status języka angielskiego jako języka międzynarodowego.

Jednakże osoby wybierające język z powodów zawodowych pamiętają, że Lubin leży w rejonie, który de facto jest trójkątem granicznym – liczba firm współpracujących z firmami niemieckimi jest ogromna i wśród kadry kierowniczej znajomość języka niemieckiego jest ogromnym atutem.

W naszym centrum mogą Państwo podjąć naukę języka w tematyce ogólnej, jak i opanować język niemiecki biznesowy tzw. Wirtschaftsdeutsch. Zapraszamy! tel. 503-74-61-42

Język niemiecki w Wikipedii.

Język niemiecki  – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich. W rzeczywistości stanowi on grupę kilku języków zachodniogermańskich, które często są określane jako języki niemieckie; standardowy język niemiecki (Standard Hochdeutsch) oparty jest na Biblii Marcina Lutra, która z kolei opiera się na języku mówionym w Górnej Saksonii i Turyngii.

W skład języków niemieckich wchodzą zróżnicowane odmiany – różnice, np. między dolnoniemieckim a bawarskim, są większe niż między polskim a serbsko-chorwackim.

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyk_niemiecki